 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Як на анёлавых плячах ад крылаў – шнары,
дык на маіх – знак небыцьця! – жыцьця мне мала!..
Я буду быць, як мае быць, – самім сабою!..
Раструшчу стоды, з лою храм – пакіну лою!..
Крычы з палону чорны зьмей, – я зьмей чырвоны!..
Зьвівайся – лебедзем гібей, мой улюбёны!
Двурушнічай, ператварай жыцьцё ў мільёны
маленькіх роляў – ажывай, мой паланёны!..
Маўчы, вядзьмарыч, д’яблаў сын!.. О вакханальля!..
Равуць званы ўсе як адзін!.. О боска Мар’я!..
Як на анёлавых плячах ад крылаў шнары,
дык на маіх – знак небыцьця!.. – жыцьця мне мала!..
Як праз далонь сачыць – сабой паўзе дарога, –
дык ліній на руцэ маёй – надзвычай многа!..
Я д’ябла кіну – хай зь ім Бог суды спраўляе!..
Аддам я Богу й ланцужок – хай пагуляе
з маім кішэнным хараством – зь пякельнай сілай,
з шыкоўнай цацкаю!.. Чалом: вярні ж мне крылы!..
Я пашукаю лепш прыгод у пазалецьці,
бо й так мне шэнціць на багоў у гэным сьвеце!
Ну, не жагнайся, ты ня мніх...
Багі ж як людзі:
скрадзеш анёлаў – шапкі зь іх
ніхто ня згубіць!..
20.XII.2003.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
